Eigenlijk behoeft dit nauwelijks toelichting. We wéten dat we fouten maken als we gehaast werken. En we weten ook dat het herstellen van fouten meer tijd kost dan alles meteen goed doen. Bij projecten geldt dat in sterke mate. We doen immers veel dingen voor het eerst. En dan moet je extra goed nadenken.
Een goede manier om je voor te bereiden op alles ineens goed doen is het werken met prototypen. Een prototype is een (deel)systeem dat we maken om uit te zoeken of iets werkt. Essentieel daarbij is, dat we het prototype na gebruik weggooien: het mag geen deel uitmaken van het uiteindelijke projectresultaat. Het doel van het prototype is niet om een stukje van het projectresultaat te maken, maar om een functie of werkwijze uit te proberen. Daar stel je andere eisen aan.
Een bijzondere manier van prototyping is virtueel prototyping. Je kan bv. in gedachten een handeling uitvoeren en je daarbij voorstellen wat er fout kan gaan, in welke volgorde handelingen gedaan moeten worden, wat je er allemaal bij nodig hebt, enz. Dat maakt het eenvoudiger om de werkelijke handelingen uit te voeren. Het maken van tekeningen en modellen is natuurlijk ook een vorm van virtueel prototypen.
Het management heeft een belangrijke rol in het onthaasten. Vaak gaan we ons haasten omdat het management aandringt op resultaten. We moeten ons daar goed tegen verweren. Ook het management weet dat haasten leidt tot fouten. We moeten onze bazen dus laten weten welke complexiteit er een rol speelt en welke stappen we achtereenvolgens zetten om tot het resultaat te komen (een gedegen planning dus).
terug